Halk arasında ‘istifçilik’ diye bilinen dispozofobi hastalığı, kişilerin kaybetme korkusuyla gereksiz eşyaları biriktirmesiyle ortaya çıkıyor. Psikolog Selver Yazıcı, bu hastalığın obsesif kompulsif bozuklukla ilişkili olabileceği gibi, yalnızlık korkusu ve geçmişte yaşanan kıtlık bilincinden kaynaklanabileceğini belirtti.
Yazıcı, “Genelde yaşlılarda yalnız kalma korkusu atılması gereken çöpe dahi bağlanmayı sağlar. Kişi, kırık ya da işe yaramaz eşyaları bile atmaya kıyamaz. Ev zamanla çöp eve dönüşür, yaşam alanı kısıtlanır. Bu da hem kişinin hem çevresindekilerin yaşam kalitesini olumsuz etkiler” dedi.
Dispozofobi hastalarının genellikle sorunun farkında olmadığını, tedaviye ise çevrelerindekilerin zorlamasıyla geldiklerini söyleyen Yazıcı, tedavide psikoterapi ve gerekirse ilaç kullanımının önemine dikkat çekti. Ayrıca hastalığın, ebeveynlerden öğrenilen davranışlar ya da geçmişteki maddi zorluklar nedeniyle ortaya çıkabileceğini vurguladı.
Yazıcı, “Yalnızlık korkusu olan kişiler, hatırası olan veya atılması gereken eşyalarla bağ kurar. Bu yüzden özellikle yaşlılarda görülen istifçilik, duygusal bir savunma mekanizmasıdır” ifadelerini kullandı.
